یکشنبه، مهر ۱۰، ۱۳۸۴




آمده ايم پيشواز
خرده مگيريد شتابمان را , جواب کرده ي يازده ماه ساليم



رمضان
فرصتيست تا از بند خويشيه خويش بدر آييم وديدارت را به پاي سر آييم
اي لحظه هاي مهربان برآمدن و باليدن
يار ي يمان کنيد تا قرار بگيريم در حلقه ي محرمان
و
جاي بگيريم در حرم قرب خداوندي
خشکيم يا تر , سرديم يا شعله ور , آتشيم يا خاکستر
هر چه ايم و هر که ايم از اوييم
ذوق ذوب شدن داريم
يارامان نيست که بيش از اين در پيله ي تن بمانيم
آمده ايم پيشواز به شعله زدن
نظر به بيکراني لطف تو ميکنيم نه به استحقاق خويش
من نه خود مي آيم تو مـــــــــرا ميکشی

هیچ نظری موجود نیست: