ما , در " خفاخانه " هاي ضمير خويش چيزي را پنهان نگه داشتيم ,

پنهان و سر سختانه نگه داشتيم .

و روزي دانستيم - و تو نيز خواهي دانست -

كه زمان جاودان بودن همه چيز را نفي مي كند .

پوسيدگي بر هر آنچه پنهان شده است دست مي يابد و افسوس به جاي مي ماند